برای فائقه خانم.

تا فراز موج گلها،طره زلفان رها کن. ای به هم پیوسته ابرو؛ آهوان دشتها را، شرم چشمان تو جادو لحظه ای گیسو بیفشان، طره زلفان رها کن. نقش تو بود آنکه آن شب، با نسیم صبحگاهی، گیسوان تاکها را، شانه میکرد. این تو بودی آنکه با من، لاله ها را بر می افروخت، در میان کوچه های روشنی، پیمانه می کرد. ای نهفته شوکت صدها غزل، در هر نگاهت، آمد آن دیوانه، آن زندانی چشم سیاهت. ای پریشانم گرفته، با پریشانی گیسو، ای به هم پیوسته ابرو، طره زلفان رها کن.

ای ,تو ,کن ,رها ,زلفان ,آنکه ,زلفان رها ,رها کن ,هم پیوسته ,به هم ,ای به

برای فائقه خانم.

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

درباره این سایت